Stalkatten: Atis - Sverre - Dodge - Hailey

In juni 2017 zocht kittenopvang 'De Snorhaar' opvang voor een aantal stalkatten, lees: bange en onzekere katten die niet genoeg vertrouwen hebben in mensen om in een gezin te leven (allemaal steriel en gechipt welteverstaan). Aangezien de muizen over mijn kasten dansten in de voederstal bij de paarden, leken een aantal katten een goede oplossing.

Dus zo gezegd, zo gedaan. We gingen kijken voor 2 of 3 katten... maar uiteindelijk adopteerden we de hele bende van 9!!! Ze zaten al lang bij elkaar en hen uit elkaar halen vonden we zielig. Er was plaats genoeg in de stallen en hooischuur dus waarom niet. Alles werd keurig dicht gemaakt zodat we hen een tijdje konden binnen houden om te wennen aan ons.

Tot onze grootste spijt zijn 3 van hen over de regenboogbrug naar de poezenhemel. Ze zijn nog steeds bij ons want werden gecremeerd. Eentje bleef plakken bij de buren en eentje verdween plots spoorloos. Ondertussen hebben we een vaste klik van 4 over. 

Ondertussen hebben ze, door de jaren heen en door steeds respect te hebben voor hun eigen ruimte, best veel vertrouwen in ons.

Atis is onze dikke zwarte, eigenlijk onze miniatuur panter. Hem strelen lukt heel af en toe wanneer ik druk in de weer ben met hen natvoer te geven. 

Sverre is ons klein zwartje. Zij is degene met het meeste vertrouwen en kan je haar met de nodige rust best wel goed strelen.

Dodge is onze dikke gestreepte. Buiten is hij best onzeker maar ligt toch steeds op een afstand bij me in de buurt. Wel kan ik hem goed strelen wanneer ik bezig ben met het natvoer te geven.

Hailey is ons mooie schildpadje (tortie-dame). Ondanks dat ze tegen mijn benen komt strelen als ik met eten bezig ben, blijft zij heel erg op haar hoede. Wanneer ik heel af en toe rustig probeer om haar te benaderen via een van de andere poezen, krijg is steevast een blazende poes in de plaats. Dus ik probeer het niet meer en heb hier respect voor.

Muizen en andere knaagdieren maken geen schijn van kans meer. Wanneer ik de straat inrij, zitten ze steeds op me te wachten voor de poort. Ondanks dat ze geen 'gewone/tamme' katten zijn, ben ik zo blij met hen en zijn ze toch mijn liefjes!