Alice - Templedruid Aberdonia

Klein maar dapper, een topper met kinderen maar gekke streken zijn nooit ver weg...

In mei 2014 ging ik met een vriend Danny mee naar de Templedruid Stud in Chatteris - Engeland. Roger had een prachtige kudde met Welsh Mountain Pony's. Wanneer we hem aan het helpen waren, braken er plots een aantal pony's uit. Spontaan kwam een klein, wit en mager beestje bij mij staan. Ik was verliefd. Ze deed me heel erg aan ons moe (mijn grootmoeder) denken. Zonder dat ik het wist, maakte Danny een akkoord met Roger... Ik kreeg Templedruid Aberdonia voor mijn 30ste verjaardag van hem!!!! Dus een paar weken later kwam ze naar België. Ze kreeg van mij de naam van mijn grootmoeder, Alice...

Nadat ze op krachten kwam, werd ze opgeleerd voor de koets en onder het zadel. De meest makkelijk en werkwillige pony die ik ooit gehad heb, dat is zij. En met kinderen kan ik haar omschrijven in 1 woord: fantastisch! Zo rustig, vertrouwen gevend en aandachtig... ze voelt hen perfect aan en zal geen pas fout zetten.

Samen met haar beste vriend Jack is ze wel steeds klaar om wat 'ponykwaad' uit te halen. De draad niet achter je dicht doen, dan kan je hen gegarandeerd gaan zoeken voor de stal of in de buurt... Eten pikken in de gang... Stiekem in de hooistal gaan eten... 'De wittekes' zijn aan elkaar gewaagd en onafscheidelijk.

Wanneer ik vroeger enkel grote paarden had, dacht ik dat deze inventief waren voor iets uit te spoken. Sinds ik Welsh-pony's heb, weet ik beter... Ze zijn echt onverbeterlijk! Saai is het nooit met hen en zou ze ook nooit meer willen missen.